به گزارش گلستان ما، یکی از این بازیکنان خلیل صفری بازیکن علی آبادی می باشد. صفری که در سال های نه چندان دور در بسیاری از تیم های استان سابقه بازی دارد، از مهارت خاصی در توپگیری، شیرجه یک دست و پاس های بدون نقص و تماشایی داشت. صفری در سال 1354 در یک خانواده کاملاً ورزشی در شهرستان علی آباد کتول به دنیا آمد.
پدر و برادر وی نیز در سطح حرفه ای ورزش والیبال را دنبال می کردند. او که در سال های بازیگری در تمام رده های سنی نوجوانان، جوانان، امید، بزرگسالان بازی کرده است اکنون به عنوان یک مربی موفق در شهرستان به آموزش نوجوانان علاقه مند به والیبال مشغول است و با دایر کردن مدرسه والیبال صفری در صدد انتقال تجارب به نسل جوان است.
به منظور آشنایی بیشتر با این بازیکن و جویا شدن نظرات وی در خصوص والیبال استان و مربیگری در این رشته گفتگوی کوتاهی با وی انجام داده ایم:
والیبال را از چه زمانی آغاز کردید؟
بنده والیبال را از سال 1365 با حمایت و نظارت برادر بزرگترم آغاز کردم و در طول این سال ها در تمام رده های سنی در تیم شهرستان حضور داشتم. در مسابقات جام رمضان سال 1372 که با حضور ملی پوشان آن سال های در شهرستان برگزار شد بنده به عنوان جوان ترین بهترین دریافت کننده انتخاب شدم و همان سال به عضویت تیم آق قلا جهت شرکت در بازیهای زیر گروه کشور در آمدم.
در چه تیم هایی سابقه عضویت داشتید؟
در دوران سربازی عضو تیم نیروی زمینی بیرجند شدم و در رقابت های ارتش های ایران شرکت کردیم و به عضویت تیم منتخب ارتش جمهوری اسلامی ایران در آمدم. در طول سال های بازیگری در تیم های بازیافت آق قلا، نیروی زمینی، پیام گلستان، خراسان شمالی و ... بازی کردم.
چه عناوینی کسب کردید؟
در سال 76 با تیم منتخب نیروی زمینی ارتش در جام رمضان در مقابل بازیکنان ملی پوش چون ایرج مظفری، بهنام جلوه ، ابراهیم سن سبیلی و ... بازیهای درخشانی انجام دادم. در سال های بعد عناوین مختلفی کسب کردم . کسب مقام سوم ارتش های کشور در سال 1375، نائب قهرمانی با تیم خراسان شمالی در زیر گروه کشوری، دو عنوان قهرمانی و دو عنوان سومی با تیم بنیاد مسکن در مسابقات کشوری، کسب چندین عنوان قهرمانی و نائب قهرمانی در مسابقات جام رمضان تهران، مازندران، سمنان و گلستان، قهرمانی با تیم بزرگسالان علی اباد در لیگ دسته یک استان به عنوان مربی، کسب عنوان قهرمانی کشور با تیم دانشگاه گلستان در مسابقات دانشجویان یزد بخشی از افتخارات بنده در طول سال های بازیگری می باشند.
چه زمانی وارد عرصه مربیگری شدید؟
از سال 84 همزمان با بازیگری مربیگری را شروع کردم و همزمان به عنوان مربی بازیکن با تیم بنیاد مسکن در سطح استان کارم را آغاز کردم. بعد از کسب عنوان قهرمانی با تیم دانشجویان در کشور از عرصه بازیگری حرفه ای والیبال خداحافظی کردم و با تاسیس مدرسه فوتبال رسماً وارد عرصه مربیگری شدم. هر چند قبل از دوران بازیگری نیز مدارج مربیگری را طی کردم. در طول این سال های نکات زیادی از مربیان استانی و کشوری فراگرفتم و امید دارم این نکات را به جوانان علاقه مند در شهرستان منتقل کنم.
با چه مربیانی همکاری داشتید؟ بنده به مدت سه ماه به مصطفی کارخانه سرمربی فعلی بانک سرمایه و سرمربی سابق تیم های ملی نوجوانان، جوانان، بزرگسالان همکاری داشتم که در همین مدت کوتاه نکات و مطالب فراوانی از ایشان آموختم. البتهاولین مربی بنده جناب آقای موسی معززی بود. ولی زنگانه، یعقوب گوکلانی ، رمضان دنکوب و ... از دیگر مربیان بنده در طول این سال ها بودند.
یک مربی والیبال باید چه خصوصیاتی داشته باشد؟
یک مربی والیبال علاوه بر دانش فنی و مهارتی باید در بخش روانشناسی و شناخت روحیات بازیکنان نیز تبحر داشته باشد. متاسفانه امروز تعدادی از افراد با گرفتن کارت مربیگری ادعای داشتن دانش مربیگری دارند که این این نوع تفکر و بها دادن به این افراد باعث لطمه خوردن والیبال شهرستان و حتی استان می شود. ذکر این نکته ضروری است که مربیان با دانش زیادی در شهر های استان بدون هیچ ادعایی مشغول آموزش نسل جوان هستند و ضرورت توجه وحمایت از آنان امری لازم است.
مربی باید این توان را داشته باشد که بازیکنان را به چالش بکشد و از آنها بهترین بسازد. موضوع مهم این است که هر بازیکنِ تیم، دارای شخصیت، آستانه تحمل و مکانیسم کنارآمدن با شرابطِ متفاوتی است و دانستن این ویژگی های شخصیتی به مربیان کمک می کند تا بازیکنانشان را بهتر بشناسند.
بعضی از بازیکنان نیاز دارند که یک نفر دائم در کنارشان باشد و روی تمام تمریناتشان تمرکز کند و به آنها انگیزه بدهد. برخی دیگر مشورت می کنند اما نمی خواهند به کسی وابسته باشند. مربی باید بداند بین بازیکنان اختلافات زیادی وجود دارد و همه بازیکنان دارای یک توانایی نیستند.
یک مربی خوب باید بازیکنان را به چالش بکشد تا بهتر و بهتر بازی کنند اما باید مراقب آستانه تحمل آنها نیز باشد. در واقع باید قبول کنیم والیبال این یک بازی است و بهتر است جنبه تفریح داشته باشد. اما این تفریح باید با جدیت و تلاش برگزار شود و در کنار پرورش جسم و روان درس زندگی نیز یاد بگیریم.
به علاوه بنده دوره های کاردرمانی، حرکات اصلاحی، اب درمانی و دوره های بین المللی ژیمناستیک را نیز گذرانده ام که در کنار آموزش والیبال به این نکات نیز توجه ویژه دارم.
سخن آخر
مربیگری در والیبال تنها یک شغل نیست و تنها وظیفه مربی آموزش تاکتیک ها و قوانین والیبال نیست.
مربی می تواند در کنار والیبال مطالب زیادی به آنها آموزش دهد که به آنها در زندگیشان کمک خواهد کرد. به آنها یاد بدهد چگونه فراتر از چیزی که هستند، بشوند. به آنها یاد بدهد بر موقعیتهای بد فائق آیند، به یکدیگر اعتماد کنند و تکیه کنند و راه چگونه موفق شدن را به آنان بیاموزد. هر روز در زمین والیبال، درس های زیادی برای یادگیری بازیکنان و مربیان وجود دارد که توجه به این نکات می تواند زمینه ساختن یک زندگی سالم و دارای هیجان را برای نسل جوان فراهم سازد.
بنده با افتخار در حالی که بیش از 43 سال از عمر بنده می گذرد هنزو خودم را به ورزش وابسته می دانم و در هفته سه جلسه با پیشکسوتان والیبال بازی می کنم. از تک تک اعضای خانواده به ویژه پدر ، مادر و همسرم کمال قدر دانی را دارم چرا که در طول این سال ها همواره پشتیبان و یاور بنده بودند. در پایان امید وارم مسئولین شهر مربیان والیبال و سایر ورزش ها را تنها نگذارند و با حمایت های خود زمینه اعتلا و پیشفت ورزش شهرستان را رقم بزنند.
انتهاي پيام/
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد